(Δύο Μορφίτισσες, περί τα εβδομήντα, συνομιλούν έξω από την εκκλησία του Άη Μάμα)
Α: Εν τα βρίσκω. Αθθυμάσαι, κόρη, πόθθεν πάμεν έσσω μου;
Β: Εν αθθυμούμαι, ρα, εν αθθυμούμαι…
Α: Είχα σημάιν έναν τζιυπαρίσσιν πόλικον, θερκόν του ψήλους, εκατόν γρονών, εφύτεψέν το ο μακαρίτης ο πάππος μου. Αλόπως εκόψαν το, κόρη.
Β: Μείνε δαχαμαί, σιόρ, μείνε δαχαμαί, λαλώ σου, μεν χαθούμεν.
Μέρες του 2015
Φωτογραφία: Έρικα Χριστοδουλίδου
Pingback: “Λωτοφάγοι”: Γενικό ευρετήριο | Λωτοφάγοι
Pingback: Ένα ακόμη ευρετήριο… | Λωτοφάγοι
Pingback: Δύο Μορφίτισσες στον Άη Μάμα | Michael Christoforou Trimithiotis Gerolakkos Cyprus
Pingback: Δύο Μορφίτισσες στον Άη Μάμα | agelikifotinou
Reblogged this on agelikifotinou.
LikeLiked by 1 person
Προσπαθώ να μπω στη θέση τους…Τραγικό, αλλά πως το παθαίνει κανείς να ξεχνά;;; εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ. Αλλά πάλε..αμαν σου κόψουν το κυπαρισσι…..τζιαι επεθάναν ούλλοι, πάπποι, ούλλοι…Τούτες οι γιαγιάδες ήταν 30 χρόνων όταν εφύαν.. Είχαν μάνα, τζιύρη, κυπαρίσσι…αμαν πεθάνουν οι γονιοί, πέφτει το κυπαρίσσι…
LikeLiked by 1 person
Έτσι…
LikeLike