Για το “Κέλυφος” της Κ. Σωτηρίου και του Α. Αραούζου (ΘΟΚ, 2018)
“Κέλυφος”, κενό δοχείο, καταντά ο ασθενής που πάσχει από άνοια. Το έργο όμως δεν επικεντρώνεται στο πάθος του ασθενούς, αλλά στον τρόπο με τον οποίο η φοβερή αυτή ασθένεια, ύπουλα, συνωμοτικά, λάθρα, απειλεί να ρουφήξει το μεδούλι από τους ανθρώπους που ζουν γύρω του αφήνοντας και τους ιδίους άδεια κελύφη.