Στο βίντεο που ακολουθεί προσφέρεται σύνοψη της πλοκής της τραγωδίας του Σοφοκλή “Οιδίπους επί Κολωνώ”, εικονογραφημένη με φωτογραφίες από τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή (1952, 1958, 1975, 1989).
Κάθε μορφή λογοτεχνίας, συμπεριλαμβανομένης της δραματικής, λειτουργεί (και) διακειμενικά. Επικά διακείμενα όπως ο ιλιαδικός Αχιλλέας (κυρίως στο Α, το Ι και το Σ) και ο οδυσσειακός Κύκλωπας (στο ι) συμβάλλουν στη διαμόρφωση του θεατρικού χαρακτήρα του Φιλοκτήτη στην ομότιτλη τραγωδία του Σοφοκλή.
Στο βίντεο που ακολουθεί καταγράφεται η 1η Ομαδική Συμβουλευτική Συνάντηση της Θεματικής Ενότητας ΕΛΛ411: Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο Ι (Τραγωδία) του Προγράμματος “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Η συνάντηση έλαβε χώρα στις 15 Σεπτεμβρίου 2018. Στη συνάντηση επιχειρήθηκε εισαγωγή στην τραγωδία του Σοφοκλή Φιλοκτήτης. Η διάρκεια του μαθήματος είναι 3 ώρες και 22 λεπτά.
Tα βασικά συστατικά του φιλοκτήτειου μύθου εντοπίζονται στα ομηρικά έπη, τα έπη του Κύκλου (Κύπρια, Ιλίου Πέρσις) και τη λυρική ποίηση (Πίνδαρος). Πιο άμεσοι προκάτοχοι όμως του Σοφοκλή ήταν ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης, που επίσης έγραψαν Φιλοκτήτη. Στην ανάρτηση αυτή παρουσιάζουμε τις επτά βασικές καινοτομίες του Σοφοκλή στον “Φιλοκτήτη” με αύξουσα σειρά σπουδαιότητας.
Ο Φιλοκτήτης του Σοφοκλή παρουσιάζει την ηθική πορεία, όχι ενός, όπως υποβάλλει ίσως ο τίτλος του έργου, αλλά τριών ανθρώπων, τραγικών όλων με τον τρόπο τους έστω και σε άνισο βαθμό, αφού καθένας από αυτούς βρίσκεται πιεσμένος ανάμεσα στις μυλόπετρες σκληρών διλημμάτων. Ο Νεοπτόλεμος βρίσκεται στενεμένος ανάμεσα σε δύο δρόμους αλλά και σε ισάριθμα υποκατάστατα του χαμένου πατέρα, που δεν γνώρισε ποτέ. Η εσωτερική σύγκρουση του Νεοπτολέμου προκαλείται και από την ηθικά αμφιλεγόμενη στάση των δύο οδηγών του. Τόσο ο Φιλοκτήτης όσο και ο Οδυσσέας αντιμετωπίζουν τον Νεοπτόλεμο εργαλειακά.
Η Άλκηστη του Πάρη Ερωτοκρίτου δεν ήταν παράσταση χωρίς ψεγάδια. Ήταν όμως παράσταση από τις λίγες για τις οποίες μπορεί κανείς να πει πως ανακαίνισε τον Ευριπίδη —και μάλιστα με τρόπο τόσο λεπτό και αδιόρατο, όσο και ευφυέστατα ευρηματικό.
Ένα από τα βασικά ερμηνευτικά ζητούμενα της ευριπίδειας Άλκηστης είναι το περιεχόμενο της ηθικής κρίσης πως θεατές καλούμαστε να διατυπώσουμε για τον Άδμητο. Πώς είναι δυνατόν να αποδέχεται τόσο εύκολα να θυσιαστούν άλλοι γι᾽ αυτόν, να απαιτεί την αυτοθυσία του πατέρα του και να μην επιχειρεί να αποτρέψει τελικά τον θάνατο της αγαπημένης του γυναίκας; Τι άνθρωπος είναι αυτός;
O έμπειρος θεατής γνωρίζει πως τα σημεία στα οποία συμπυκνώνεται η θεματολογία μιας τραγωδίας και διατυπώνονται οι διδακτικές της συνεπαγωγές …
Πορεία Περιπλανήθηκες στις γκρίζες θάλασσες των φιλοσοφημένων ενδοιασμών Και γαλουχήθηκες στις εθνικές παλιγγενεσίες των άστρων Πλανήθηκες κι επέστρεψες στο …
Τέσσερα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου εμπνευσμένα από τον μύθο των Επτά επί Θήβας. Τα ποιήματα πρωτοδημοσιεύθηκαν στη συλλογή Μαρτυρίες Β’. Αναδημοσιεύονται στα Ποιήματα, Τόμος Θ’, σσ. 270-271.
Στο κείμενο συζητούνται πέντε διαφορετικές στρατηγικές για τη χρήση της μορφής του βαρβάρου στην τραγωδία του Ευριπίδη, με παραδείγματα από την “Ιφιγένεια εν Ταύροις”, τον “Ορέστη”, τις “Φοίνισσες”, την “Εκάβη” και τη “Μήδεια”.
Στο πλαίσιο του θεσμού των προσκεκλημένων ομιλητών, η Θεματική Ενότητα ΕΛΛ421 του Προγράμματος “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου …
Η διάλεξη που ακολουθεί δόθηκε στο πλαίσιο της Θεματικής Ενότητας ΕΛΛ421: Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο ΙΙ (Κωμωδία) του Προγράμματος “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, στις 15 Μαρτίου 2018.
Η διάλεξη περιγράφει και επιχειρεί να ερμηνεύσει τις αλλαγές που επήλθαν στο κωμικό είδος στα εκατό χρόνια περίπου που χωρίζουν την πρώτη εμφάνιση στη σκηνή του Αριστοφάνη (427 π.Χ.) και του Μενάνδρου (322 π.Χ.).
Στο πλαίσιο του θεσμού των Προσκεκλημένων Ομιλητών, η Θεματική Ενότητα ΕΛΛ421: Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο, ΙΙ (Κωμωδία) του Προγράμματος “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, φιλοξένησε την Τετάρτη, 28 Φεβρουαρίου, ώρα 19:30, την αγαπητή συνάδελφο Ελένη Κακλαμάνου.
Το βίντεο αυτό, διάρκειας περίπου 4 ωρών, καταγράφει την 1η Ομαδική Συμβουλευτική Συνάντηση της Θεματικής Ενότητας ΕΛΛ421: Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο ΙΙ, Κωμωδία του Προγράμματος “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Η συνάντηση έλαβε χώρα στις 17 Φεβρουαρίου 2018. Τα σκίτσα που χρησιμοποιούνται στις διαφάνειες είναι έργο του Χρήστου Γουσίδη.
Το τηλεσεμινάριο καλύπτει τα εξής ζητήματα:
* Η θεατρική και φιλολογική ιστορία των Νεφελών
* Το περιεχόμενο και η φυσιογνωμία του έργου: Οι Νεφέλες ως η πρώτη μαύρη κωμωδία στην ιστορία της ανθρωπότητας
* Οι Νεφέλες ως η Κωμωδία της Κρίσης και το αιώνιο ερώτημα “Τίς πταίει”
* Οι δομικές και άλλες ιδιομορφίες των Νεφελών σε σύγκριση με την τυπική αριστοφανική κωμωδία της περιόδου αυτής.
Στο βίντεο που ακολουθεί καταγράφεται τηλεσεμινάριο, που παραδόθηκε το πλαίσιο της Θεματικής Ενότητας ΕΛΛ421: Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο ΙΙ (Κωμωδία) του Προγράμματος “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου στις 12 Οκτωβρίου 2018.
Dulce et decorum est pro patria mori; Αυτό άραγε είναι συνοπτικά το νόημα της Ιφιγένειας εν Αυλίδι; Ακολουθώντας τις σύγχρονες τάσεις της φιλολογικής έρευνας η Μαγδαλένα Ζήρα απαντά αρνητικά: Όχι, γιατί “να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει”.
Πολύ ενδιαφέρουσες οι χθεσινές Βάκχες του Yair Sherman Ensemble, που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του 20ου Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, το οποίο διοργανώνουν το Κυπριακό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού.
Στη σημερινή ανάρτηση συγκεντρώνονται εφαρμογές σχεδιασμένες για το λειτουργικό σύστημα Android, που απευθύνονται τόσο στους κλασικούς φιλολόγους όσο και γενικότερα στους λάτρεις της αρχαίας ελληνικής και της ρωμαϊκής αρχαιότητας. Η ανάρτηση αυτή συμπληρώνει την παλαιότερη, η οποία συγκέντρωνε εφαρμογές για το λειτουργικό σύστημα iOS της Apple.
Στην παρούσα ανάρτηση συλλέγονται εφαρμογές iOS, χρήσιμες για κλασικούς φιλολόγους, φοιτητές κλασικής φιλολογίας και γενικά λάτρεις της αρχαιοελληνικής κυρίως αρχαιότητας.
