Διάβασα και σας συστήνω: Κ. Σωτηρίου, “Φωνές από χώμα” (Αθήνα: Πατάκης 2017)
Το δείγμα πλέον είναι επαρκές, αφού η Σωτηρίου δεν είναι πια femina unius libri: αν με την Αϊσέ πρωτοεμφανίστηκε ως φέρελπις, δυναμική παρουσία στα κυπριακά γράμματα, με τη δεύτερη αυτή νουβέλα της εδραιώνεται ως μια από τις ισχυρότερες, πιο μελωδικές και συνάμα πιο διατρητικές μας Φωνές.