Tags

, , ,


Το Πρόγραμμα “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου δεν προσφέρει δυνατότητες πτυχιακών σπουδών και μόνο. Τα μέλη ΔΕΠ του Προγράμματος εποπτεύουν επίσης διδακτορικές διατριβές στα αντικείμενα της Κλασικής Φιλολογίας (ειδικότερα του Αρχαίου Θεάτρου), της Βυζαντινής Ιστορίας και Φιλολογίας, της Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Ύστερης Αρχαιότητας και της Νεοελληνικής Τέχνης.

Οι διδακτορικές σπουδές στο ΑΠΚΥ δεν διαφέρουν ριζικά από αυτές σε οποιοδήποτε συμβατικό πανεπιστήμιο, αν και οι διδακτορικοί φοιτητές του ΑΠΚΥ μπορούν επίσης να φοιτούν εξ αποστάσεως: δεν απαιτείται δηλαδή να κατοικοεδρεύουν στη Λευκωσία. Το ΑΠΚΥ προσφέρει δυνατότητες ουσιαστικής και εποικοδομητικής εποπτείας από τριμελείς επιτροπές ειδικών (στις οποίες συχνά συμμετέχουν και μέλη ΔΕΠ άλλων πανεπιστημίων), αλλά και διασύνδεσης με τα μεγάλα ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού κυρίως μέσω του Προγράμματος Erasmus.

Ο Φώτης Βασιλείου υπήρξε ο πρώτος διδάκτορας του Προγράμματός μας. Καταθέτει εδώ τις εμπειρίες του (δείτε εδώ τις μαρτυρίες των πτυχιακών φοιτητών του Προγράμματος):

ΦΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (ΙΩΑΝΝΙΝΑ-ΑΘΗΝΑ):

O Φώτης Βασιλείου κατά την πρόσφατη υποστήριξη της διδακτορικής του διατριβής

O Φώτης Βασιλείου κατά την πρόσφατη υποστήριξη της διδακτορικής του διατριβής

Ομολογώ ότι αρχικά ένιωσα μεγάλη αμηχανία, όταν μαζί με άλλους αποφοίτους του ΕλΠολ μου ζητήθηκε να γράψω για την εμπειρία μου, κυρίως γιατί η δική μου σχέση με το Πρόγραμμα διέφερε εντελώς από εκείνη των άλλων φοιτητών. Αλλά επειδή τελικά αυτό που ίσως ενδιέφερε ήταν η άλλη οπτική, του υποψήφιου διδάκτορα, αποφάσισα ότι θα έπρεπε να συνοψίσω αυτή την εμπειρία.

Στο ΑΠΚΥ ήρθα τον Ιούνιο του 2008 ως εργαζόμενος. Δούλεψα επί 4 χρόνια ως ερευνητής συνεργάτης του Καθηγητή κ. Στέφανου Ευθυμιάδη, αρχικά στον σχολιασμό της Ιστορίας του Θεοφύλακτου Σιμοκάττη και κατόπι στην ιστορία της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως. Λίγους μήνες αργότερα ανέλαβα να εκπονήσω υπό την εποπτεία του την διδακτορική μου διατριβή.

Μόνο καλά λόγια έχω να πω για το Πρόγραμμα Σπουδών στον Ελληνικό Πολιτισμό και τους ανθρώπους του. Η περίοδος αυτή ήταν μια από τις πιο γόνιμες της ζωής μου. Ο κ. Ευθυμιάδης συνέβαλε στο άνοιγμα των επιστημονικών μου οριζόντων και με βοήθησε να αποκτήσω εμπιστοσύνη στις επιστημονικές μου δυνάμεις και δυνατότητες. Η δουλειά μαζί του αποτελούσε και αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα. Εξίσου εποικοδομητικές ήταν οι συζητήσεις με τον επίκουρο καθηγητή κ. Γ. Δεληγιαννάκη και τον Α. Πετρίδη, αλλά και με τα μέλη ΣΕΠ. Ξέρω ότι ακούγεται παράξενο και πολλοί θα δυσπιστούν, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι άνθρωποι του Ελληνικού Πολιτισμού του ΑΠΚΥ αποτελούν μια πνευματική κυψέλη, μια πραγματική ακαδημαϊκή κοινότητα. Ένας φοιτητής και μάλιστα ένας υποψήφιος διδάκτορας μόνο κέρδη έχει να αποκομίσει συμμετέχοντας σε αυτή. Γιατί το ΑΠΚΥ δεν είναι ένα πανεπιστήμιο της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά εκμεταλλευόμενο τις δυνατότητες που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία και, βεβαίως, τα ταλέντα και τις ικανότητες των ανθρώπων του, μόνιμων ή συνεργαζομένων, βρίσκεται στο κέντρο της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι μέσα σε 4 χρόνια δούλεψα σε 2 μεγάλα ερευνητικά προγράμματα, συμμετείχα σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια ως ομιλητής, έγραψα 2 άρθρα, εκ των οποίων το πρώτο δημοσιεύτηκε ήδη στο Byzantion ενώ το δεύτερο συμπεριελήφθη στον συλλογικό τόμο για την οικογένεια που ετοιμάζει ο Sh. Tougher και η L. Brubaker, και πάνω από όλα, ολοκλήρωσα την διδακτορική μου διατριβή, καταλαβαίνει ότι εκεί γίνεται σοβαρή και συστηματική δουλειά και συνάμα ότι στους φοιτητές παρέχονται ευκαιρίες σπάνιες.