Σειρά διαλέξεων “Τηλεγόνεια” (ΑΠΚΥ): (1) Θέματα ελληνικής και ρωμαϊκής αρχαιότητας

Tags

Alex Garvie, Bernhard Zimmermann, David Konstan, Erkki Sironen, σειρά διαλέξεων "Τηλεγόνεια", Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Νίκος Χαραλάμπους, Πρόγραμμα "Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό", Σπύρος Αντωνέλλος, Στρατής Κυριακίδης, Paolo Cesaretti

Για τέσσερα ακαδημαϊκά έτη (2008-11 και ξανά, μετά από διάλειμμα ενός χρόνου, το 2013), το Πρόγραμμα “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, στο πλαίσιο της δέσμευσής του για την προώθηση της Διά Βίου Μάθησης, αλλά και του Ελληνικού Πολιτισμού, διοργάνωσε προς όφελος του κοινού της Κύπρου (και όχι μόνο) τη σειρά επιστημονικών διαλέξεων “Τηλεγόνεια”.

Οι πρώτοι δύο κύκλοι διαλέξεων χορηγήθηκαν και φιλοξενήθηκαν από την Ελληνική Τράπεζα. Οι άλλοι δύο, από το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου.

Ο τίτλος «Τηλεγόνεια» παραπέμπει εκ πρώτης όψεως στο μεθομηρικό έπος του Ευγάμμωνος του Κηρυναίου, το οποίο αφηγείται τις περιπέτειες και εν τέλει τον θάνατο του Οδυσσέα μετά την επιστροφή του στην Ιθάκη. Στην πραγματικότητα, όμως, ο τίτλος της σειράς αποτελεί παρετυμολογικό παιγνίδι, που εδράζεται στα δύο συνθετικά της λέξης Τηλεγόνεια: (α) το επίρρημα τηλε, που εμφαίνει την εξ αποστάσεως παράμετρο της παιδείας που το Ανοικτό Πανεπιστήμιο παρέχει· και (β) τη ρίζα του ρήματος γίγνομαι, που τονίζει το δημιουργικό χαρακτήρα της παιδείας αυτής, παρόλες τις αντιξοότητες.

Οι υπάλληλοι του Τομέα Τηλεκπαίδευσης του ΑΠΚΥ στήριξαν με τις γνώσεις και τον επαγγελματισμό τους την εκδήλωση

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση έφερε καινούριο αέρα στα εκπαιδευτικά πράγματα της Κύπρου, εφόσον προσφέρει δεύτερη ευκαιρία ακαδημαϊκής επιμόρφωσης σε ανθρώπους οικογενειάρχες και επαγγελματίες, που για διάφορους λόγους δεν είχαν την ευκαιρία να σπουδάσουν σε νεαρότερη ηλικία. Όπως λοιπόν η Τηλεγόνεια συνέχιζε το μεγάλο έπος του Ομήρου, έτσι και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο προσφέρει ένα παράθυρο συνέχειας στην οδύσσεια της μάθησης.

Πιστή στο πνεύμα του ΑΠΚΥ, η «Τηλεγόνεια» καινοτόμησε και τεχνολογικά. Κατά τις διαλέξεις της «Τηλεγόνειας», οι φοιτητές του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, όπου και αν βρίσκονταν στον κόσμο, είχαν την δυνατότητα όχι απλά να παρακολουθούν αλλά και να συμμετέχουν ενεργά στη διάλεξη. Τη δυνατότητα αυτή παρέσχε η συγχρονική πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης Elluminate Live, ένα πολυδύναμο διαδραστικό εργαλείο, το οποίο αξιοποιείται από ευάριθμα μόνο πανεπιστήμια παγκοσμίως. Η συγχρονική πλατφόρμα Elluminate Live έχει δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στην έννοια «εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Στην «Τηλεγόνεια» συνέβαλαν κορυφαία ονόματα των Ελληνικών Γραμμάτων από την Κύπρο, την Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Οι διαλέξεις που συγκεντρώνονται πιο κάτω είναι λίγες μόνο από τις πολλές που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα της σειράς. Μαζεύουμε εδώ για αρχή τις ομιλίες που είχαν ως κοινό άξονα την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα και τη σύγχρονή της πρόσληψη. Οι ομιλίες παρατίθενται με τη χρονολογική σειρά της εκφώνησής τους.

Άποψη της κεντρικής αίθουσας εκδηλώσεων του της Τράπεζας Κύπρου, η οποία χορήγησε και φιλοξένησε τους δύο τελευταίους κύκλους της σειράς “Τηλεγόνεια”. Οι πρώτοι δύο κύκλοι της σειράς φιλοξενήθηκαν από την Ελληνική Τράπεζα, ενώ στην εκδήλωση συνέβαλε ουσιαστικά και το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου.

Στρατης Κυριακιδης (ΑΠΘ), “Oι επιδρασεις του αρχαϊκου επους στη διαμορφωση της Αινειαδας: Ζητηματα διακειμενικοτητας και προσληψης” (26 Νοεμβριου 2008)

Σύνοψη διάλεξης:

Η ρωμαϊκή παιδεία και λογοτεχνία του πρώτου π.Χ. αι. ήταν βαθιά εμποτισμένες από την ελληνική παιδεία και λογοτεχνία. Τα ομηρικά εξάλλου έπη αποτελούσαν βασικό συστατικό στο σχολείο του γραμματικού στη Ρώμη. Έτσι, όταν ο Βεργίλιος γράφει το δικό του έπος, την Αινειάδα, απευθύνεται σε ένα εξοικειωμένο με το αρχαϊκό έπος και την ελληνική μυθολογία κοινό. Το προοίμιο του ρωμαϊκού έπους ακολουθεί τα ειδολογικά πρότυπα της παράδοσης· μέσα όμως από ένα πυκνό πλέγμα υπαινιγμών τα εκρωμαΐζει και δίνει νέα διάσταση στο ηρωικό μοντέλο του.

Ο ομιλητής:

Ο Στρατής Κυριακίδης υπηρέτησε ως Καθηγητής Λατινικής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από το οποίο συνταξιοδοτήθηκε το 2011. Δίδαξε επίσης ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Leeds. Το ερευνητικό του έργο επικεντρώνεται κυρίως στην περιοχή του ρωμαϊκού έπους. Μερικές από τις δημοσιεύσεις του μπορείτε να δείτε εδώ.

Προλογίζει ο Αντώνης Κ. Πετρίδης

David Konstan (Brown), “The Origins of Forgiveness – Reconciliation in Paganism and Early Christianity” (28 Απριλιου 2010)

Σύνοψη διάλεξης

H συγχώρεση είναι αρετή «της μόδας» σήμερα: ήταν όμως πάντοτε έτσι τα πράγματα; Υπήρχε καν η σύγχρονη έννοια της συγχώρεσης στην αρχαιότητα; Στην ομιλία αυτή, ο Καθηγητής David Konstan θα υποστηρίξει ότι δεν υπήρχε. Αντ’ αυτής προσφέρονταν άλλες στρατηγικές συμφιλίωσης μεταξύ αντιπαρατιθέμενων μερών. Επιπλέον — και εκπλήσσοντάς μας περαιτέρω — ο Καθηγητής Konstan διατυπώνει την άποψη ότι η διαπροσωπική συγχώρεση δεν είχε αναπτυχθεί ως έννοια ούτε καν στην εβραϊκή και χριστιανική παράδοση (η θεία συγχώρεση, όπως θα διαφανεί, ήταν άλλο ζήτημα). Οι απαρχές της συγχώρεσης είναι πολύ πιο πρόσφατη υπόθεση — και η ίδια η ιδέα της συγχώρεσης είναι πολύ πιο φευγαλέα από ό,τι υποθέτουμε.

Ο ομιλητής

Ο Καθηγητής David Konstan, πρώην John Rowe Workman Distinguished Professor of Classics and the Humanistic Tradition, στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών και Συγκριτικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Brown των Η.Π.Α. και νυν Καθηγητής Κλασικών Σπουδών στο New York University, είναι ένας από τους διαπρεπέστερους σήμερα μελετητές της ελληνικής αρχαιότητας παγκοσμίως. Η έρευνά του επικεντρώνεται στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής και λατινικής λογοτεχνίας και της ελληνιστικής φιλοσοφίας. Τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί πιο συγκεκριμένα στη μελέτη των συναισθημάτων και των αξιακών εννοιών στην Ελλάδα της κλασικής περιόδου και τη Ρώμη. Έχει γράψει βιβλία για τη φιλία στην αρχαία Ελλάδα, την έννοια του οίκτου τόσο στην ειδωλολατρική όσο και στη χριστιανική σκέψη και πιο πρόσφατα μια μελέτη για τα συναισθήματα στην αρχαία Ελλάδα. Έχει επίσης ασχοληθεί με την αρχαία ελληνική Φυσική και την ατομική θεωρία, καθώς και με τις αρχαίες λογοτεχνικές θεωρίες. Το έργο του τέλος για την Αρχαία και Νέα Κωμωδία υπήρξε ρηξικέλευθο και άσκησε ουσιαστική επιρροή στην εξέλιξη της μελέτης του είδους. Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ.

Προλογίζει ο Αντώνης Κ. Πετρίδης

Paolo Cesaretti (Bergamo), “Αρχαιοελληνικος μυθος στην ιταλικη τεχνη και λογοτεχνια του 20ου αιωνα” (5 Μαΐου 2010)

Σύνοψη διάλεξης

Ανάμεσα στους πάμπολλους πολιτισμούς που επηρεάστηκαν δημιουργικά από τον αρχαιοελληνικό μύθο πρέπει να ξεχωρίσουμε εκείνον της σύγχρονης Ιταλίας. Ποιητές, συγγραφείς και καλλιτέχνες ανανέωσαν γόνιμα τις εικόνες, τις ιδέες και τα νοήματα που ως κτήμα αιώνιο πρόσφεραν στην ανθρωπότητα οι ιστορίες της Οδύσσειας, του Οιδίποδα τυράννου, της Μήδειας εντάσσοντάς τες στις αγωνίες και στους αγώνες της σύγχρονης ιταλικής κοινωνίας. Ο καθηγητής Paolo Cesaretti αναδιφά τις προσωπικές του αναμνήσεις από τις δεκαετίες του 1960, του 1970 και του 1980 για να μας μιλήσει για τους καινούργιους δρόμους που άνοιξαν στην ιταλική τέχνη και λογοτεχνία οι ποικίλες χρήσεις της ελληνικής μυθολογίας.

Ο ομιλητής

Ο Καθηγητής Paolo Cesaretti (Πανεπιστήμιο του Bergamo) είναι ένας από τους διαπρεπέστερους Βυζαντινολόγους παγκοσμίως. Η έως τώρα έρευνά του έχει επικεντρωθεί στους Βυζαντινούς σχολιαστές του Ομήρου, στους Βίους Βυζαντινών αγίων, στους ιστοριογράφους Προκόπιο και Νικήτα Χωνιάτη, στους Βυζαντινούς ποιητές της Κάτω Ιταλίας. Έχει μεταφράσει σημαντικά βυζαντινά κείμενα στα ιταλικά και συγγράψει βιβλία για την αυτοκράτειρα Θεοδώρα και τη βασίλισσα Άννα του Βυζαντίου, που και τα δύο μεταφράστηκαν στα νέα ελληνικά (εκδόσεις Ωκεανίδα).

Προλογίζει ο Στέφανος Ευθυμιάδης

Alex Garvie (Glasgow), “Aeschylus Persians: tragedy and plot”

Σύνοψη διάλεξης

Οι Πέρσες του Αισχύλου, που διδάχθηκαν το 472 π.Χ., είναι η αρχαιότερη σωζόμενη ελληνική τραγωδία και η μοναδική, επίσης από τις σωζόμενες, με θέμα παρμένο από τη σύγχρονη ιστορία αντί από τους μεγάλους μυθολογικούς κύκλους. Ο Καθηγητής A. F. Garvie, κορυφαίος μελετητής του Αισχύλου και συγγραφέας του πιο πρόσφατου και αναλυτικότερου μέχρι τώρα υπομνήματος στους Πέρσες (Οξφόρδη 2009) σχολιάζει τα σημαντικότερα ερμηνευτικά προβλήματα που η τραγωδία αυτή παρουσιάζει. Ασχολείται ιδιαίτερα με την ίδια την ουσία του τραγικού στους Πέρσες, καθώς και με ζητήματα πλοκής.

Ο ομιλητής

Ο Καθηγητής Αlex F. Garvie, Honorary Research Fellow του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, είναι από τους διαπρεπέστερους μελετητές της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, ιδιαίτερα της τραγωδίας και του Ομήρου. Μερικά από τα σημαντικότερα βιβλία του είναι τα εξής: Aeschylus’ Supplices: play and trilogy (Cambridge: Cambridge University Press, 1969)· Aeschylus, Choephori (Oxford: Clarendon Press, 1986)· Homer, Odyssey. Books VI-VII (Cambridge: Cambridge University Press, 1994· Sophocles, Ajax (Warminster: Aris & Phillips, 1998)· Aeschylus, Persae (Oxford: Oxford University Press, 2009)· The plays of Aeschylus (Bristol: Bristol Classical Press, 2010)

Προλογίζει ο Βάιος Λιαπής

Εrkki Sironnen (Helsinki), “Ρωμαϊκeς και Υστερορωμαϊκeς eμμετρες επιγραφeς της Ελλaδος”

Σύνοψη διάλεξης

Ο καθηγητής Sironen  μας μυεί στον κόσμο και τη μελέτη των αρχαίων επιγραφών και αναφέρεται στο φαινόμενο των έμμετρων δημόσιων επιγραφών των ελληνικών πόλεων κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Με τη βοήθεια των κειμένων αυτών επιχειρεί να φωτίσει πτυχές της ζωής των πόλεων αυτών κατά την περίοδο της παρακμής των ελληνικών πόλεων και της εξάπλωσης του χριστιανισμού.

Ο ομιλητής

Ο Erkki Sironen είναι καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι της Φινλανδίας. Έχει διευθύνει επί σειρά ετών ερευνητικά προγράμματα της Φινλανδικής Ακαδημίας και του Φινλανδικού Ινστιτούτου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 70 επιστημονικά άρθρα σε πέντε γλώσσες με θέματα ελληνικής και λατινικής επιγραφικής. Ειδικεύεται στην μελέτη των ελληνικών και λατινικών επιγραφών της ρωμαϊκής και υστερορωμαϊκής περιόδου. Το 2008 ολοκλήρωσε την έκδοση του συντάγματος των υστερορωμαϊκών επιγραφών από την Αττική στη σειρά Inscriptiones Graecae.

Προλογίζει ο Γιώργος Δεληγιαννάκης.

Νικος Χαραλαμπους (Σκηνοθετης-ηθοποιοσ), “Σκηνοθετικη ματια στο Αρχαιο Δραμα” (1 Δεκεμβριου 2010)

Σύνοψη διάλεξης

Η διάλεξη αντλεί από την πολύχρονη πείρα του Νίκου Χαραλάμπους στη σκηνοθεσία 25 περίπου αρχαιοελληνικών τραγωδιών. Η αρχαία τραγωδία, ισχυρίζεται ο διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης και ηθοποιός, έχει δομή όχι απλώς θεατρική αλλά θεμελιωδώς μουσική: αρθρώνεται γύρω από τη διαλεκτική μιας μουσικής παρτιτούρας. Επιπλέον, τα τραγικά πρόσωπα ενσαρκώνουν μορφές συμπεριφοράς στα όρια της παράκρουσης, της σωματικής και διανοητικής κατάρρευσης. Το αρχαίο δράμα αντιστέκεται στους επιδερμικούς νεωτερισμούς και τιμωρεί όσους υπερφίαλα επιχειρούν να το προσεγγίσουν με τη λογική της εμπορεύσιμης θεαματικότητας. Οι δυναμικές του τραγικού είδους είναι ανεξάντλητες και διαχρονικές, αρκεί κανείς να τους παραμείνει πιστός, να συναισθανθεί ότι τον εφευρίσκουν αυτές, όχι ότι τον περίμεναν για να τις ανακαλύψει. Είμαστε δημιουργήματα των τραγικών μύθων, όχι δημιουργοί τους. Ο Νίκος Χαραλάμπους παρουσιάζει επίσης τη δική του σκηνοθετική προσέγγιση τραγωδιών με θέμα τον μύθο των Λαβδακιδών.

Ο ομιλητής

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Χαραλάμπους γεννήθηκε στη Λευκωσία. Μαθήτεψε στη Μουσική Ακαδημία Αρβανιτάκη στη Λευκωσία και στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας και δραματουργικής ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο Erlangen Γερμανίας. Δίδαξε υποκριτική, κίνηση και αγωγή του λόγου στην Ακαδημία της Ρώμης, στη R.A.D.A. Λονδίνου, στο USC του Λος Άντζελες, Βερολίνο,  Αθήνα και Κύπρο. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και ηθοποιός του Θεάτρου Τέχνης Κύπρου και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΟΚ και Καλλιτεχνικός Σύμβουλος του Θεάτρου ΠΡΑΞΙΣ Λεμεσού. Είναι ιδρυτής του Θεάτρου ΑΜΦΙΚΤΙΟ, ενός μη κερδοσκοπικού σωματείου υποκριτικής έρευνας και εφαρμογής για την Αρχαία τραγωδία. Συνεργάστηκε ως ηθοποιός με το Θέατρο Τέχνης Κουν, τον ΟΘΑΚ, το ΘΟΚ, το Θέατρο του ΡΙΚ, τα Θέατρα Νυρεμβέργης, Γκέττινγκεν και Καϊζερλάουντεν Γερμανίας, το Αμφιθέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου κ.α. Ως σκηνοθέτης ανέβασε περίπου 200 έργα όλων των εποχών, στη Γερμανία, Ελλάδα, Κύπρο, Διεθνή Φεστιβάλ, Επίδαυρο, Ηρώδειο, Μέγαρο Μουσικής, Εθνική Λυρική Σκηνή, Κύπρια κ.λ.π. Έχει βραβευτεί ως ηθοποιός με το βραβείο Κουν από το Δήμο Αθηναίων, ως σκηνοθέτης με το βραβείο Δώρου Λοΐζου, ως σκηνοθέτης με το βραβείο ΘΟΚ, ενώ του έχει απονεμηθεί και το βραβείο  Γενικής Προσφοράς στο Θέατρο της Κύπρου από τη Πολιτεία.

Προλογίζει ο Βάιος Λιαπής.

Bernhard Zimmermann, “Myth and Actuality in the Athenian dionysiac genres” (21 Μαρτιου 2011)

Σύνοψη διάλεξης

Στη διάλεξη συζητείται η πολιτική λειτουργία του διθυράμβου, της τραγωδίας και της κωμωδίας στη δημοκρατική Αθήνα στο δεύτερο μισό του 5^ου αιώνα. Τα τρία αυτά είδη μπορούν να θεωρηθούν «διονυσιακά», καθώς επιτελούνται στο πλαίσιο των Μεγάλων Διονυσίων. Συζητείται επίσης το πώς οι ποιητές πραγματεύονται το ιστορικό και μυθολογικό παρελθόν και ερμηνεύονται κείμενα του Πινδάρου (διθύραμβοι προς τιμή των Αθηνών και των Θηβών), του Αισχύλου (Ευμενίδες), του Σοφοκλή (Αντιγόνη), του Ευριπίδη (Ορέστης) καθώς και μερικές κωμωδίες του Αριστοφάνη.

Ο ομιλητής

Ο Bernhard Zimmermann γεννήθηκε το 1955. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων σχετικά με την αρχαία ελληνική κωμωδία και τραγωδία, τα οποία μεταφράστηκαν στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, καθώς και βιβλίων σχετικά με τη χορική λυρική ποίηση και την κλασική παράδοση στην Ευρώπη. Εξέδωσε επίσης Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας (Μάρτιος 2011).

Σπυρος Αντωνελλος, Αρχαια Ελληνικη Τραγωδια: Διδασκοντας Εφηβους

 Σύνοψη διάλεξης

Ο Σπύρος Αντωνέλλος, θεατρολόγος, σκηνοθέτης και Επιθεωρητής Φιλολογικών Μαθημάτων στη Μέση Εκπαίδευση της Κύπρου, αναφέρεται στη θεωρία και την πρακτική της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Πιο συγκεκριμένα ο Αντωνέλλος εισηγείται τρόπους για την προσέγγιση ενός θεατρικού εργαστηρίου με θέμα: «Από την “Ελένη” του Ευριπίδη στην “Ελένη” του Γιάννη Ρίτσου».

Ο ομιλητής

Ο Σπύρος Αντωνέλλος γεννήθηκε στην Κεφαλονιά. Σπούδασε Τέχνη στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και ειδικεύτηκε στη σκηνογραφία και σχεδιασμό θεατρικού κοστουμιού. Στη συνέχεια σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών και παρακολούθησε MasterClassesinDrama στο MiamiUniversity. Eργάστηκε ως Καθηγητής Φιλολογικών μαθημάτων και Θεάτρου στη Μέση Εκπαίδευση και επιμελήθηκε αρκετές θεατρικές παραστάσεις ως σκηνοθέτης, σκηνογράφος και ενδυματολόγος («Καληνύχτα Μαργαρίτα» του Γεράσιμου Σταύρου, «Ο γυάλινος κόσμος» του Τενεσσή Ουίλλιαμς, «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα κ.ά.). Παράλληλα εργάστηκε στην Υπηρεσία Ανάπτυξης Προγραμμάτων για τη συγγραφή του βιβλίου «Θεατρικές Προσεγγίσεις – Βοήθημα για τον Καθηγητή που διδάσκει Θέατρο στη Μέση Εκπαίδευση», καθώς και στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για την Προϋπηρεσιακή Κατάρτιση φιλολόγων. Σήμερα εργάζεται ως Επιθεωρητής Φιλολογικών μαθημάτων και Θεατρολογίας για τη Μέση Εκπαίδευση. Είναι Πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας και του ΘΟΚ για το Θέατρο στη Μέση Εκπαίδευση και Μέλος της Επιτροπής Βραβείων ΘΟΚ.

Προλογίζει ο Βάιος Λιαπής